چهار میثاق

در بخشی از کتاب چهار میثاق می‌خوانیم:

هرآنچه اکنون در این لحظه مى‌بینید و مى‌شنوید، چیزى جز یک رویا نیست. شما در این لحظه دارید رویا مى‌بینید. شما در بیدارى دارید رویا مى‌بینید.

رویا دیدن فعالیت مهم و عمده ذهن است، و ذهن بیست و چهار ساعت در شبانه روز رویا مى‌بیند. ذهن رویا مى‌بیند هنگامى که مغز بیدار است، و همچنین هنگامى که مغز در خواب است. تفاوت در این است که وقتى مغز بیدار است، چهارچوبى مادى موجب مى‌شود که ما اشیا را به طریق خطى ادراک کنیم. وقتى به خواب مى‌رویم، دیگر چهارچوب نداریم و رویا تمایل به تغییر مداوم دارد.

موجودات بشرى تمام مدت رویا مى‌بینند. قبل از تولد ما، انسان‌هایى که پیش از ما مى‌زیستند رویایى بزرگ و برونى آفریدند که مى‌توانیم آن را رویاى جامعه یا رویاى سیاره زمین بنامیم. رویاى سیاره زمین، رویاى مشترک میلیاردها رویاى کوچک‌تر و شخصى است که با هم رویاى یک خانواده، رویاى یک جامعه، رویاى یک شهر، رویاى یک کشور و بالاخره رویایى را که همه بشریت را دربر مى‌گیرد، مى‌سازند. رویاى سیاره دربرگیرنده تمام قوانین اجتماعى، باورها، مقررات، مذاهب و فرهنگ‌هاى مختلف است که شامل چگونگى اداره حکومت‌ها، مدارس، وقایع اجتماعى و تعطیلات هم مى‌شود.

ما با توانایى رویا دیدن به دنیا مى‌آییم و انسان‌هایى که پیش از ما زیسته‌اند به ما مى‌آموزند که چگونه به شیوه جامعه رویا ببینیم. رویاى برونى بشر تعداد بى‌شمارى قاعده دارد، و هنگامى که فردى متولد مى‌شود، ما توجه او را جلب مى‌کنیم و این قواعد را وارد ذهنش مى‌سازیم. رویاى برونى از پدر و مادر، مدارس و مذهب استفاده مى‌کند تا به ما بیاموزد که چگونه رویا ببینیم.